Ο Τέννυσον έγραψε τον δραματικό μονόλογο “Άγιος Συμεών ο Στυλίτης” to 1833, σε ηλικία 24 ετών, και τον συμπεριέλαβε στη συλλογή του Ποιήματα που εξέδωσε το 1842.
Στυλίτες λέγονταν στους πρώτους αιώνες της Εκκλησίας μοναχοί που ζούσαν πάνω σε μια μικρή εξέδρα στην κορφή ενός στύλου. Οι στύλοι ποίκιλαν ως προς το ύψος. Ορισμένοι είχαν μια μικρή καλύβα, άλλοι όχι. Υπήρχε ένα στηθαίο όπου ακουμπούσε ο στυλίτης. Τροφή έφερναν οι θαυμαστές του. Ο στυλίτης κήρυσσε και χειραγωγούσε τους πιστούς από ψηλά. Ο πρώτος που εισήγαγε αυτόν τον συρμό στον μοναχισμό ήταν ο Συμεών (390-459) από την Κιλικία. Ο στύλος του στην αρχή ήταν βραχύς αλλά συν το χρόνω λέγεται ότι έφτασε στα 20 μέτρα(!). Ο Συμεών έγινε αντικείμενο λατρείας από χιλιάδες πιστούς και η φήμη του ως αγίου έφτασε στα πέρατα της οικουμένης.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Τέννυσον έμαθε για τον Συμεών διαβάζοντας την Ιστορία της Παρακμής και Πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γίββωνα (κεφ. 37ο), όπου ο μεγάλος Άγγλος ιστορικός έχυσε πολλή χολή εναντίον του πρωτοπόρου μοναχού.
Ο Ρόμπερτ Μπράουνιν θεωρούσε τον Άγιο Συμεών του Τέννυσον τέλειο δραματικό μονόλογο. Αλλά ο Κωνσταντίνος Καβάφης, προσεκτικός αναγνώστης της ποίησης και των δύο Άγγλων ποιητών και επηρεασμένος βαθιά από αυτούς, πίστευε πως το ποίημα τούτο του Τέννυσον «δεν είναι άξιον του θέματος», πως ο δραματικός μονόλογος χρησιμοποιήθηκε «με τρόπο κοινό, σχεδόν τυχαίο», και πως μολονότι περιέχει «μερικούς καλοφτιαγμένους στίχους πέφτει ως προς τον τόνο». (Βλ. Κ. Π. Καβάφης, Κρυμμένα Ποιήματα, επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδη, Ίκαρος 1993, σ. 184-87.) Μπορούμε να πούμε ότι ο “Συμεών” του Καβάφη είναι η απάντηση του Αλεξανδρινού στον μεγάλο Άγγλο τεχνίτη του στίχου.
Παραθέτω τα ποίημα που ενέπνευσε ο Στυλίτης στον Τέννυσον, σε δική μου μετάφραση, και το ομόλογο ποίημα του Καβάφη.
Άρης Μπερλής (c) 2013
Click link below to download PDF
liviaslounge 